Het zesbandgordeldier is een vreemde verschijning, vanwege zijn bepantserde lichaam. Het bestaat uit stevige beenplaten die hem beschermen tegen roofdieren, zoals roofvogels en vossen. Van zijn kop tot zijn rug en zelfs een deel van zijn staart: zijn hele lichaam is ermee bedekt. Behalve zijn buik!
Zoeken
Zesbandgordeldier
“Het pantser van een erg jong gordeldier is nog heel zacht!”
Stevig pantser
Wegrennen
Bij gevaar kan een zesbandgordeldier zijn beenplaten over elkaar schuiven. Maar zichzelf oprollen tot een gesloten bal? Dat is een fabeltje. Daarvoor zitten zijn beenplaten in de weg. Toch zijn er een aantal soorten die zichzelf wel kunnen oprollen. Een gordeldier moet altijd alert zijn op gevaar, want zijn buik is níet bedekt met beenplaten en dus superkwetsbaar. Helemaal vertrouwen op zijn pantser, is dus niet slim…
Graafmachine
Dreigt er gevaar, dan zet het zesbandgordeldier ’t het liefst op een lopen. Snel rent ie de bosjes is. Laterrr! Is er geen geschikte schuilplaats te vinden, dan bouwt deze gast er zelf een. Met zijn enorme klauwen graaft hij razendsnel een hol om zich in te verschuilen. “Mij niet gezien!”
Koeltjes
In zijn woonplaats in Zuid-Amerika is het overdag snikheet. Daarom schuilt het zesbandgordeldier in een zelf gegraven holletje in het zand. Daar is het lekker koel. Pas als de zon onder gaat en de ergste hitte voorbij is, laat het gordeldier zijn kop weer zien.
Aan tafel
Op het menu van het zesbandgordeldier staan vooral fruit en knollen. Ook mieren, termieten en soms zelfs kleine gewervelde dieren zoals kikkers gaat er wel in. Termieten graaft hij zonder pardon uit hun heuvels. Ook daarbij komen zijn scherpe klauwen van pas. Het zijn net scheppen!
